Jump to content

խորթանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խոր•թա•նալ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. հարազատության, մտերմության զգացումը կորցնել օտարանալ, սառչել ◆ Հավաքիր հայությունից խորթացած այդ հարուստ աղջիկներին։ (Նար-Դոս) ◆ Մենք հին փառքերով ու սուր ցավերով ազգականներն ենք իրար խորթացած: Հովհաննես Թումանյան
  2. հեռանալ, մեկուսանալ, կտրվել (մարդկանցից կամ մարդկանց տվյալ կոլեկտիվից) ◆ Դու խորթանում ես մարդկանցից։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. ետ սովորել, տարավարժվել ◆ Մոռացած աստված, աշխարհք ու արև, խորթացած արդեն կյանքին ու լույսին… Հովհաննես Թումանյան ◆ Նա խորթացել էր աշխատանքին։
  4. համարակալած ցանկի տարր
  5. որևէ բանից հեռու, զերծ մնալ անհաջորդ մնալ(փխբ․)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. օտարանալ, սառչել (հարազատության, մտերմության զգացումը կորցնել)
  2. այլասերվել, տարասերվել, ուծանալ, հեռանալ, կտրվել, մեկուսանալ (մարդկանցից, ժողովրդից)
  3. խամանալ, տարավարժվել (հետ սովորել)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]