խոր իմաստ, բովանդակություն ունեցող ◆Խորիմաստ ասույթ, ստեղծագործություն◆«Ֆաուստ»-ը խորիմաստ մի գիրք է։ ◆Խնդրեմ անտես չառնես և սրան չզրկես այդ քո խորիմաստ գիտությունից։ (Գաբրիել Տեր-Հովհաննիսյան)
խորամիտ, թափանցամիտ, խորագետ ◆Խորիմաստ մարդ◆Ասացեք, ո՜վ խորիմաստ, ով բազմագետ գիտուններ։ Հովհաննես Թումանյան
նշանակալից, որոշակի իմաստ ունեցող, արտահայտող ◆Խորիմաստ հայացք, ժպիտ, շեշտ◆Կյանք կա այնտեղ, կռիվ անմահ գոյության և խորիմաստ կյանքի ձգտում։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)◆Ռադիշը խորիմաստ ժպտաց։ (Գարեգին Սևունց)◆Շատ խորիմաստ խոսեց։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
