խորիմաստ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔɾiˈmɑst]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խո•րի•մաստ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- խոր իմաստ, բովանդակություն ունեցող ◆ Խորիմաստ ասույթ, ստեղծագործություն ◆ «Ֆաուստ»-ը խորիմաստ մի գիրք է։ ◆ Խնդրեմ անտես չառնես և սրան չզրկես այդ քո խորիմաստ գիտությունից։ (Գաբրիել Տեր-Հովհաննիսյան)
- խորամիտ, թափանցամիտ, խորագետ ◆ Խորիմաստ մարդ ◆ Ասացեք, ո՜վ խորիմաստ, ով բազմագետ գիտուններ։ Հովհաննես Թումանյան
- նշանակալից, որոշակի իմաստ ունեցող, արտահայտող ◆ Խորիմաստ հայացք, ժպիտ, շեշտ ◆ Կյանք կա այնտեղ, կռիվ անմահ գոյության և խորիմաստ կյանքի ձգտում։ (Շուշանիկ Կուրղինյան) ◆ Ռադիշը խորիմաստ ժպտաց։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Շատ խորիմաստ խոսեց։
- վսեմ, վեհ գաղափարներով տոգորված, վեհ նպատակներ հետապնդող ◆ Խորիմաստ կյանք, պայքար ◆ Ասաց Գադիշոն խորիմաստ շեշտով։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Գրության բովանդակությանը տեղեկանալուց հետո (նա) խորիմաստ հըմ արեց։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- իմաստախոր, նրբիմաստ, խորախորհուրդ, բովադակալից, բազմաբովանդակ
- տե՛ս խորամիտ
- տե՛ս նշանակալից
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։