խորհրդածություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɔɾhɾdɑt͡sutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խորհրդածութիւն

վանկեր՝ խոր•հ(ը)ր•դա•ծութ•յուն 

Գոյական

1. խորհրդածելը ◆ Բացատրեցի իմ մի քանի խորհրդածությունները։ (Րաֆֆի) ◆ Նա ջանում էր չպղտորել նրանց միտքը արհավիրքի մեծության խորհրդածություններով։ Դերենիկ Դեմիրճյան
2. այն, ինչ որ խորհրդածում են, միտք, խոհ ◆ Ես այսպիսի խորհրդածության մեջ էի։ (Րաֆֆի) ◆ Բնությունը նրանց աչքում հանդիսանում էիբրև առարկա խորհրդածությունների։ Սուբխաթ

Հոմանիշներ

խոհ, միտք, մտածմունք, մտածություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։