խորշակահար

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɔɾʃɑkɑˈhɑɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խոր•շա•կա•հար 

Ածական

1. խորշակներից՝ հողմերից ծեծված ◆ Խորշակահար ավազուտ: Սերո Խանզադյան ◆ Պատերազմը նրան միշտ հանում էր Տիզբոնի խորշակահար հնոցներից: Դերենիկ Դեմիրճյան
2. խորշակից տոչորված՝ խանձված ◆ Խորշակահար ծառեր: ◆ Խորշակահար բույսեր: ◆ Պետք է դադարեցնել նրա խորշակահար տեսիլը: (Միքայել Նալբանդյան)
3. (փխբ․) զրկանքների՝ տառապանքի՝ աղետի ենթարկված ◆ Խորշակահար հոգի: Սարմեն ◆ Սիրակարոտ գեղեցկուհիները…դարձան աղախին ու աղախնուհի ցնցոտապատ և խորշակահար: Ռուբեն Զարդարյան

Հոմանիշներ

1. խորշակաչոր, տապակեզ, տապախարշ, տապահար, քամախաշ (գվռ․)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։