խորություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խո•րութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- խոր լինելը
- որևէ բանի մակերեսից կամ պռունկից դեպի ներքև մինչև հատակը կամ մինչև որևէ կետ եղած տարածությունը ◆ Փոսի՝ ծովի՝ կարասի խորություն:
- մակերևույթից խոր գտնվող տեղ՝ տարածություն, խորք ◆ Գետնի խորություններից թանկարժեք գանձեր են հանում ու տալիս մեր երկրին։
- որևէ սահմանից՝ եզրից կամ որևէ բանի սկզբնակետից՝ առջևի մասից հեռու ընկած տարածություն, միջակայք, խորք ◆ Անտառի՝ անապատի խորություն:
- հեռավորություն, դեպի հեռուն ձգվող տարածություն ◆ Երկնքի անհուն խորություն:
- հեռավոր՝ հին ժամանակներ ◆ Դարերի խորություն:
- (փխբ․) որևէ բանի ներքին էությունը ◆ Ժողովրդական կյանքի խորությունից է ոգի ու շունչ առել Հ. Թումանյանի արվեստը։
- (փխբ․) գիտելիքների՝ բովանդակության հարստություն ու բազմակողմանիություն, երևույթների խոր ըմբռնում՝ քննություն՝ լուսաբանություն ◆ Գիտական վերլուծության խորություն, մտքի՝ իմացության խորություն:
- (փխբ․) որևէ բանի դրսևորման՝ տարածման՝ ընդգրկման բարձր աստիճան ◆ Ճգնաժամի ◆ խորություն: Տաղանդի խորություն:
- (փխբ․) վեհություն, մեծություն, վսեմություն ◆ Հոգու խորություն:
- (փխբ․) արտահայտչականություն, բազմանշանակ լինելը ◆ Հայացքի՝ աչքերի՝ ժպտի խորություն:
- (փխբ․) լրիվություն, կատարելություն, լիակատարություն ◆ Քնի՝ խավարի՝ գիշերվա խորություն:
- (փխբ․) սաստկություն, ուժգնություն ◆ Սիրո՝ զգացմունքների՝ ատելության խորություն: 14. (արվեստ, արվեստագործություն) Առարկաների միջև եղած հեռավորության վերարտադրությունը գեղանկարչական՝ քանդակագործական՝ գծանկարչական ստեղծագործության մեջ՝ նրանց թվացող փոքրության պատկերումով, հեռանկար։ Նկարի մեջ հիանալի Է դաշտավայրի խորությանը:
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- խորք, խորունկություն, անհատակություն
- (արևմտհ․) հեռանկար
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։