խուզարկու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խու•զար•կու 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. խուզարկություն կատարող մարդ
  2. լրտես

Ածական

  1. խուզարկություն կատարող (մարդ) ◆ Խուզարկուները… չէին գտել վանքի մեջ գործածվող պղնձեղենը։ (Մուրացան) ◆ Խուզարկու ոստիկանը քանդում ու նայում էր մինչև իսկ անկողինները։
  2. լրտես ◆ Բարեկամտ ինչ է՝ լավիդ նախանձուղ, քայլի խուզարկու: (Ավետիք Իսահակյան)
  3. հետապնդող, հետամուտ եղող, հետամտող, հետախուզող ◆ Թագուհին տարավ նրա խուզարկու հայացքի ծանրությունը։ Սերո Խանզադյան ◆ Խուզարկու ակնարկով մը չորս կողմը կը նայեր։ «Երևանյան օրեր»
  4. քննող, զննող, խորաթափանց ու սևեռուն (աչքերի, հայացքի մասին) ◆ Նա մոլի ձաղկող է, ուղղափառ է, խուզարկու է հոգու և սրտի
ԵՉ
  1. հետազոտող, քննության ենթարկող, կշռադատող (մտքի, խելքի մասին) ◆ Ես՝ ողորմելի որոնիչ և անհետևանք խուզարկու: Սիամանթո
  2. որոշ դիտավորությամբ մարդու գաղտնիքները իմանալու հետամուտ ◆ Գյուտերու խուզարկու: Սիամանթո
  3. վերլուծող, ընդհանրացնող ◆ Արթուն հուշարարները խուզարկու շների հետ վաղուց արդեն ներս էին մտել մացառների մեջ։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խուզարկիչ, խուզարկ (հնց․)
  2. տե՛ս լրտեղ
  3. տե՛ս սևեռուն, խորաթափանց

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. խուզարկու շուն -
    1. հոտառությամբ հանցագործի հետքերը, հանցանշանները և այլն հայտնաբերելու վարժեցրած շուն
    2. որսը գտնող, հայտնաբերող որսորդական շուն
    3. լրահոս (անարգ․)

Աղբյուրներ[խմբագրել]