Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խուզել

վանկեր՝ խու•զել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական «կտրել, անջատել քերել, փորփրել, քչփորել» արմատից, որտեղից նաև՝ խզել (խուզ-) ձայնադարձային ձևը։

մկրատով, խուզիչ գործիքով, մեքենայով մազերը, բուրդը կտրել, կնտել
մազերը կարճացնելով հարդարել, սարքել
մազերը, բեղերը, մորուքը որոշ ձևի հարդարանք տալ ◆ Գլուխը «բոքս» էր խուզել:
տակից հնձել, հարել, քաղել (փխբ․)
ավելորդ ճյուղերը, ոստերը, թփերը կտրատել, էտել
կտրել հատել ◆ թևերը խուզել (հզվդ․), (փխբ․)
պլոկել, գջլել, փողը, ունեցվածքը և այլն խլել, կորզել (փխբ․)
հասանելիքից պահել, հասանելիքը կտրել, նվազեցնել, պակասեցնել ◆ Շահույթի հետևից ընկնելով, կապիտալիստը խուզում է բանվորի աշխատավարձը։ (փխբ․)
հետախուզել, խուզարկել, հետախուզել ◆ Մարդն խուզեց հողին արգանդը խավար։ (Ռուբեն Սևակ) (փխբ․)

Բաղադրյալ բառեր
խուզվել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ clip, to shear, to lop գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ стричь (ru) ‎(stričʹ), постричь (ru) ‎(postričʹ), закреплять (ru) ‎(zakrepljatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։