խուլիգանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χuliɡɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խուլիգանութիւն

վանկեր՝ խու•լի•գա•նութ•յուն 

Գոյական

1. հասարակական կարգի և ընդհանուրի կողմից ընդունված կենցաղավարության կանոնների խախտում, անհարգալից, անվայելուչ վարմունք, վարքագիծ ◆ Հրայրն անցավ նռանց միջով (տղայի և աղջկա)… Երբեք այդպես չէր կարելի, դա ուղղակի խուլիգանություն էր։ (Բոգդան Վերդյան) ◆ Այսուհետև թողեք ձեր խուլիգանությունները: (Գարեգին Սևունց)
2. (իրավգ․) հասարակական կարգի և բարոյականության դեմ ուղղված հանցագործությունների մեջ մտնող` հասարակական կարգի դեմ ուղղված հանցագործությունների խմբին պատկանող հանցագործության կոնկրետ տեսակ, ինչն իրենից ներկայացնում է դիտավորությամբ հասարակական կարգը կոպիտ կերպով խախտել, որն արտահայտվել է հասարակության նկատմամբ բացահայտ անհարգալից վերաբերմունքով և զուգորդվել է անձի նկատմամբ բռնություն գործադրելով կամ դա գործադրելու սպառնալիքով, ինչպես նաև` ուրիշի գույքը ոչնչացնելով կամ վնասելով, կամ հասարակական կարգը կոպիտ կերպով խախտելը, որը զուգորդվել է բացառիկ ցինիզմով

Հոմանիշներ

1. խուժանություն
2. տե՛ս սրիկայություն, ստահակություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։