խուլուհամր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խու•լու•հա•մ(ը)ր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

Ածական

  1. միաժամանակ և՛ խուլ, և՛ համր, լսելու և խոսելու ունակությունից զուրկ (մարդ) ◆ Այդ օտարոտի խուլումունջը վաղուց գրավել էր իմ ուշադրությունը (Րաֆֆի) ◆ Խուլուհամրերը շարժումների լեզվով խոսելու առաջին ունակությունները ստանում են իրենց շրջապատից։ (Դասագիրք)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խուլումունջ (ժղ․), լալ (գվռ․), լալիկ, լալոշ, աչք ու ականջից զուրկ, խուլիկ-մունջիկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]