խուղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խուղ

վանկեր՝ խուղ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *khu-lo-` *(s)keu- «ծածկել, փաթաթել» արմատից. հմմտ. հին իռլանդերեն cūl «անկյուն, թաքստոց», հին իսլանդերեն skjol «ապաստան, թաքստոց», հին ֆրիզերեն skūl «հյուղ, խրճիթ»։

Մառախուղ բառի խուղ բաղադրիչը ծագում է նույն արմատից. հմմտ. նաև լատիներեն obscūrus «մութ, խավար» («ծածկված»), հին անգլերեն scio «ամպ», հին իսլանդերեն skumi «մթնշաղ», hūm «կիսախավար, կիսամութ»։ Հայերեն մառախուղ բառը բուն նշանակում է «մշուշապատ, մշուշածածկ»։

  1. Շուլավեր՝ Շիրակ՝ Սասուն՝ Մուշ՝ հյուղ, հյուղակ, խրճիթ
  2. Բալու՝ Հաճն՝ Այգիների մեջ չորս սյուների վրա հենված 7-8 մետր բարձրությամբ կառուցվացք` այգին դիտելու և հսկելու համար։
  3. Խոտուրջուր՝ Քարաշեն փոքր շենք, որտեղ մածուն, կարագ, պանիր և այլ կաթնամթերքներ են պատրաստում, կաթնատուն։
  4. Քղի՝ Տան գետնե հատակը։
  5. Շիրակ՝ Արոտավայր
  6. Շիրակ՝ Ամառանոց

Գոյական

  1. խրճիթ, հյուղ◆ Ապրել եք դուք խարխուղ, խուղերում անծածկ, անդուռ։ Եղիշե Չարենց ◆ Այո, մի խուղ կա այն ձորի միջին։ Հովհաննես Թումանյան
  2. խուց
  3. ստորգետնյա բույն ◆ Կ'ահաբեկեն խլուրդներ իրենց խուղին մեջ մթին։ (Դանիել Վարուժան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս խրճիթ, հյուղակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Խուղը շինված էր տերևախիտ ծառերի կանաչ ճյուղերից:Խաչիկ Դաշտենց
  2. Խուղ զարնել,Բալու՝ հյուղակ շինել։
  3. Խուղը վար առնել, հյուղակը քանդել։

Աղբյուրներ[խմբագրել]