խուռը
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ˈχurə]
վանկեր՝ խու•ռը
- Թբիլիսի՝ խոր, խորունկ ◆ Խուռը քնով խռմփում ին։ (Գարեգին Սևունց)
- դժվար, խրթին, անհասկանալի, բարդ ◆ Ինչեմե՞ն է, վուր գիշերով լուս չէ անում։ -Էտ շատ խուռը բան իս հարցնում, դժվար է դրա ջուղաբը տալ։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Խուռը տկեմեն դուս տալ, Անհասկանալի՝ խրթին բաներ ասել
Թարգմանություններ
[խմբագրել]| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։