Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խու•սա•փո•ղա•կան

Ստուգաբանություն

խուսափանք պարունակող՝ արտահայտող ◆ Անհրաժեշտ բարևներ անգամ պզտիկցած, տարտամ խուսափոխական ձևեր առին։ (Գրիգոր Զոհրապ)
ոչ ուղղակի, ոչ պարզորոշ, անորոշ ◆ Խուսափողական պատասխան։

Բաղադրյալ բառեր
խուսափողականորեն խուսափողականություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։