Jump to content

խռով

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•ռով 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. խռոված, մեկից հարաբերությունները խզած, մեկի հետ խոսելուց դադարած
  2. վշտացած, մեկից՝ մի բանից խիստ նեղացած՝ վիրավորված, ոչ հաշտ
  3. մեկին անուշադրության մատնած, մեկի նկատմամբ անբարյացակամ, մեկին մոռացության տված
  4. հուզված, ալեկոծ, խռովահույզ, հուզմունք՝ խռովք ապրող

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. խռովյալ (գրք․), (ժղ․)՝ քթով, քիթկախ, քթով-մռ(ու)թով, խռովակ (գվռ․)
  2. խռովխեթ
  3. անհաշտ
  4. տե՛ս խռովահույզ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. խռով անել՝ լինել - տե՛ս գլխին խռով անել՝ լինել
  2. խռով կենալ
    1. խռոված մնալ, խռոված լինելը շարունակել
    2. չվայելել, հարամ լինել, գլխին կպչել (անեծք)
  3. խռով մնալ
    1. խռոված մնալ, խռոված լինելը շարունակել
    2. չվայելել, հարամ լինել, գլխին կպչել (անեծք)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]