խրատաբանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɾɑtɑbɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խրատաբանութիւն

վանկեր՝ խ(ը)•րա•տա•բա•նութ•յուն 

Գոյական

1. (հնց․) խրատական խոսք, իմաստալից՝ խելացի խորհուրդ
2. (ծաղր․)

խրատաբանել մեկի գլխին քարոզ կարդալ

1. (փխբ․), (արևմտհ․) անհետաքրքիր՝ խրատական բնույթ կրող գրված՝ խոսք

Հոմանիշներ

1. տե՛ս խրատ
2. տե՛ս խրատաճառ
3. տե՛ս խրատատվություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։