Jump to content

խրատ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խրատ

վանկեր՝ խ(ը)•րատ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Փոխառություն իրանական աղբուրից. հմմտ. ավեստերեն xratu, միջին պարսկերեն xrat:

Գոյական

  1. դաստիարակիչ՝ բարոյախոսական խորհուրդ՝ հորդոր, մեկին ուղիղ ընթացքի բերելու կամ որևէ բան ճիշտ՝ գեղեցիկ՝ լավ կատարելու համար հորդոր՝ խորհուրդ ◆ (Մհերը) չի լսի սաստի, ոչ էլ խրատի: (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Ես միշտ կարող էի տեսնել նրան և լսել նրա իմաստալից խրատները: (Րաֆֆի)
  2. բարոյախրատական բովանդակաթյամբ փոքրածավալ գրվածք, առակ ◆ Խիկար իմաստունի խրատները:
  3. (փխբ․) անհաջողություն՝ ձախողանք և այլն, որից կարելի է օգտակար եզրակացության հանգել, դաս, զգուշացում ◆ Թող սա ինձ լինի խրատ, որ էլ չցանեմ կտավատ։
  4. (փխբ․) փորձից՝ գործից հետևցրած եզրակացություն, որ օգտակար է հետագայի համար
  5. ծեծ, պատիժ ◆ Դա մի դառը խրատ է, որով ժողովուրդը պատժում է բռնակալի ամբարտավանությունը։ (Րաֆֆի) ◆ Այդ խրատ կոչվածը աստծո մի առանձին պատիժն էր։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. խորհուրդ, հորդոր, քարոզ, (հնց․)՝ խրատաբանություն, խրատ(ա)տվություն, խելքուխրատ (ժղ․), քաշանք (գվռ․)
  2. (փխբ․) գայլի ավետարան, գայլի շարական
  3. տե՛ս առակ
  4. տե՛ս անհաջողություն, ձախողանք
  5. տե՛ս պատվեր, հրահանգ
  6. տե՛ս ծեծ, պատիժ
  7. տե՛ս դաս

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. Խրատը առնել Սեբաստիա՝ Խոսքերից ազդվել։
  2. Խրատը բռբնել, Ասածը անել։
  3. Խրատը ծոցը Պոլիս՝ Խրատի կարիքը չզգացող։
  4. խրատ առնել - խրատվել, սովորել, փորձառություն ձեռք բերել ◆ Խնդրում էի թողնել հին ճանապարհը, խրատ առնել հին սրնդի փորձերից։ Հովհաննես Թումանյան
  5. խրատ թողնել - պատգամ՝ ավանդ թողնել
  6. խրատ լինել - որևէ դեպք փորձություն՝ անախորժություն և այլն ծառայել իբրև զգուշացման միջոց՝ նման սխալ չկրկնելու համար ◆ Վիրավորեց խոլամներից մեկին, էլի խրատ չեղավ: (Ավետիք Իսահակյան)
  7. խրատ(ը) կատարել - մեկի խրատին՝ խորհուրդներին հետևել, այնպիսի ընթացք բռնել, ինչպիսին հորդորվում է խրատողի կողմից ◆ Եթե բոլոր խրատներս կատարես… կյանքումդ նեղություն չես քաշի։ Սերո Խանզադյան
  8. խրատ կարդալ
    1. խրատել ◆ Քաղցր խրատներ էր կարդում, երբ որդին ցույց էր տալիս… ընդդիմություն։ (Րաֆֆի)
    2. անհարկի խրատներ տալ, քարոզ կարդալ
  9. խրատ տալ
    1. խրատել ◆ Եթե ամեն խրատ տվող իր խրատները նախ իր գլխի վրա փորձելու լիներ… հիմարություններ դուրս տալու վտանգից ազատ կմնար։ (Րաֆֆի)
    2. պատվիրել, առաջարկել, հանձնարարել ◆ Մենք խրատ կուտանք Սիմաֆորին, որ գանձու պաշտոնեության մեջ անգամ մը փնտրել տա ցրվիչը։ Հակոբ Պարոնյան
    3. պատժել մի վատ արարքի համար, դաս տալ
  10. խրատ ուտել - խրատվել
  11. խրատը գետին գցել - մեկի խորհրդին չհետևել՝ խորհուրդը չկատարել ◆ Արի խրատս գետին մի գցիր: (Խաչատուր Աբովյան)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։

Հայերեն

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (նորբ․) հորդոր


Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։