խրատել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɾɑˈtɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)•րա•տել
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բայ
- մեկին լավ ուղղություն տալու կամ վատ ճանապարհից ետ կանգնեցնելու նպատակով խորհուրդներ ու խորհուրդներ տալ ◆ Հայրը որդուն խրատում էր նախանձ չլինել։ (Րաֆֆի) ◆ Տիկին Պարրոտը նրան խրատում էր, թե վայելուչ չէ այդպես աղմկալի ծիծաղելը։ (Ակսել Բակունց)
- (փխբ․) դրդել, հրահրել, մղել մի բանի, սադրել
- (փխբ․) մեկին խրատ դաս տալու նպատակով պատժել ◆ Ես նրան անպատիժ չեմ թողի, մի լավ կխրատեմ։ Երբ մարդերի մեղքը բազմանում է, աստված էլ խրատում է նրանց տեսակ—տեսակ պատիժներով։ (Րաֆֆի) ◆ Բայց ես, որ ի բնե կատակ անել չէի սիրում, որոշեցի խրատել իմ ստահակ փեսային։ (Րաֆֆի)
- (հնց․) հրահանգել անհրաժեշտ տեղեկություններ ցուցումներ տալ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- հորդորել, բարոյախոսել, խրատաբանել, խելքել, խրատ տալ, գլխին խրատ կարդալ, հորդոր տալ, հորդոր կարդալ, խորհուրդ տալ, խելք սովորեցնել, խելք թափել, խելք տալ, դաս տալ, խելք նշանց տալ
- գլխին գայլի ավետարան կարդալ, գլխին ալելուիա կարդալ, գլխին ավետարան կարդալ, քարոզ կարդալ
- պատժել, ծեծել, գանակոծել, դաս տալ, ականջը ոլորել, ականջը քածել, բոյը չափել
- տե՛ս դրդել, հրահրել, սադրել
- տե՛ս հանդիմանել
- տե՛ս հրահանգել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։