Jump to content

ծագեցնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sɑɡɛt͡sʰˈnɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծա•գեց•նել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

(պատճառական բայ)

  1. այնպես անել, որ ծագի՝ բացվի ◆ Արշալույս ծագեցնել։ ծագեցնել: ◆ Արև ծագեցնել:ծագեցնել:
  2. գոյացնել, առաջացնել ◆ Այդ բոլորն ինքնըստինքյան ծագեցնում է մի միտք, մի խորին տարակուսանք։ ծագեցնում է մի միտք, մի խորին տարակուսանք։ (Րաֆֆի) ◆ Ծեգին մեջ կը ծագեցնե երգ մը։ ծագեցնե երգ մը։ (Միսաք Մեծարենց)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]