ծագման հիմքով բնակություն հաստատող անձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑɡmɑn himkʰɔv bnɑkutʰjun hɑstɑtɔʁ ɑnd͡z]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (միգ․) օտարերկրացի, որը ընդունում է իր սեփական երկիրը չհանդիսացող այլ երկիր` այդ երկրի հետ ունեցած իր պատմական, էթնիկ կամ այլ կապերի հիման վրա, և որին այդ կապերի ուժով անմիջապես տրվում է այդ երկրում երկարաժամկետ բնակության իրավունք, կամ որը, ունենալով այդ երկրի քաղաքացիությունը ձեռք բերելու իրավունքը, ընդունումից հետո կարճ ժամանակահատվածում դառնում է քաղաքացի
- տե՛ս նաև օտարերկրացի, քաղաքացի, քաղաքացիություն (nationality), քաղաքացի չհանդիսացող անձ, մշտական բնակություն հաստատող անձ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։