քաղաքացի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kʰɑʁɑkʰɑˈt͡sʰi]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ քա•ղա•քա•ցի 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. տվյալ պետության մշտական բնակչության թվին պատկանող անձ, որ օգտվում է պետության օրենքներով երաշխավորված բոլոր իրավունքներով և կատարում օրենքով սահմանված բոլոր պարտավորությունները
  2. չափահաս մարդ
  3. քաղաքացիական այս կամ այն կարգի հատկանիշներով բնութագրվող մարդ ◆ Նա ոչ միայն լավ արվեստագետ, այլև մեծ քաղաքացի։ ◆ Պատվավոր քաղաքացի։
  4. քաղաքի բնակիչ
  5. չափահաս մարդկանց պաշտոնապես դիմելու կոչական բառ
  6. (միգ․) անձ, որը ծնունդով կամ հպատակագրմամբ, քաղաքական համայնքի անդամ է, ունի այդ համայնքի հպատակություն և բոլոր քաղաքացիական ու քաղաքական իրավունքներից և պաշտպանությունից օգտվելու իրավունք․ այդ պետության անդամ է՝ օժտված դրա բոլոր արտոնություններից օգտվելու իրավունքով
  7. (պաշտանվ․) յուրաքանչյուր պետության հպատակ, որն ունի հատուկ ամրագրված սահմանադրական իրավունքներ, պարտականություններ, արտոնություններ
  8. տե՛ս նաև քաղաքացիություն, հպատակագրում, երրորդ երկրի քաղաքացի

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. քաղաքաբնակ, քաղաքաբնակիչ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։