Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծալ•ծալ

Ստուգաբանություն

ծալքեր ունեցող, ծալքավոր, ծալքերով ◆ Նրանք վերևից ամրացրել էին վարագույրը, մնում էր, որ ձգեին պարանը և վարագույրը ծալ-ծալ իջներ։ (Ակսել Բակունց)
ծալքեր ունեցող ◆ Ու՞ր է քո հոր ծալ-ծալ կապեն։ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) ալյակավոր ◆ Ըլլայի… լիճին խաղաղ, ծալծալ մրմունջն երերուն։ (Միսաք Մեծարենց)
խորշոմներով ծածկված, խորշոմավոր ◆ Նույն գույնը տարածվում էր նրա ականջների և խորշոմներով պատած ծալ-ծալ պարանոցի վրա։ (Րաֆֆի)
(փխբ․) թերթավոր, թերթ-թերթ ◆ (Տան) սյուները խնկենի ծառից էին, առաստաղը ծալ-ծալ ոսկուց։ (Րաֆֆի)
շարք-շարք, շերտ-շերտ ◆ Պանիրը ծալծալ շարում էր ամանի մեջ։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ plicate գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ складками (ru) ‎(skladkami), складчатый (ru) ‎(skladčatyj), со складками (ru) ‎(so skladkami), волнистый (ru) ‎(volnistyj), слоями (ru) ‎(slojami) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։