ծալծալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑlˈt͡sɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծալ•ծալ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- ծալքեր ունեցող, ծալքավոր, ծալքերով ◆ Նրանք վերևից ամրացրել էին վարագույրը, մնում էր, որ ձգեին պարանը և վարագույրը ծալ-ծալ իջներ։ (Ակսել Բակունց)
- ծալքեր ունեցող ◆ Ու՞ր է քո հոր ծալ-ծալ կապեն։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) ալյակավոր ◆ Ըլլայի… լիճին խաղաղ, ծալծալ մրմունջն երերուն։ (Միսաք Մեծարենց)
- խորշոմներով ծածկված, խորշոմավոր ◆ Նույն գույնը տարածվում էր նրա ականջների և խորշոմներով պատած ծալ-ծալ պարանոցի վրա։ (Րաֆֆի)
- (փխբ․) թերթավոր, թերթ-թերթ ◆ (Տան) սյուները խնկենի ծառից էին, առաստաղը ծալ-ծալ ոսկուց։ (Րաֆֆի)
- շարք-շարք, շերտ-շերտ ◆ Պանիրը ծալծալ շարում էր ամանի մեջ։
Մակբայ
- ծալ առ ծալ, ծալքեր գոյացնելով
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։