Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծա•կաչք

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ագահ, անկուշտ, աչքը ծակ ◆ Ծակաչք, ծակափոր Սասունա վիշապ։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Անկյուն մը կքաշվեի…ծակաչք ընկերներու պահանջկոտութենեն հեռու։ Լևոն Բաշալյան
ժլատ, կծծի ◆ Լավ է անոթի մեռնել, քան թե երկու թաթերը երկնցնել՝ կուրծքը ցեխին քսել քաղաքի ծակաչք մարդեն կտոր մը հաց խնդրելու։ Ռուբեն Զարդարյան

Բաղադրյալ բառեր
ծակաչքություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ненасытный (ru) ‎(nenasytnyj), алчный (ru) ‎(alčnyj), жадный (ru) ‎(žadnyj), корыстный (ru) ‎(korystnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։