ծակծկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծակ•ծ(ը)•կել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

յ

Բայ

  1. շատ տեղերից կամ կամ շատ անգամ ծակել ◆ Ժողովուրդը վայրենի կատաղությամբ հարձակվում նրա վերա և սրերով ծակծկում է։ (Րաֆֆի) ◆ Աշնանվերջի սառը քամին ծակծկում էր նրա մարմինը։ Սերո Խանզադյան ◆ Վերևից ներքև մարմինը քորոցով ծակծկեց։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Շիկացած ասեղների նման այս միտքը ծակծկում նրա ուղեղը։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ծակոտել, ծակծկոտել, ծակոտել, ասեղնել (բնստ․), (ժղ․)՝ ծակծկորել, ծակտել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]