Jump to content

ծայրաստիճան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sɑjɾɑstiˈt͡ʃɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծայ•րաս•տի•ճան 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. ծայրահեղ աստիճանի, ծայրահեղորեն, չափազանց ◆ Նա իրեն պահում էր ծայրաստիճան հանգիստ։ (Նաիրի Զարյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե'ս չափազանց, ծայրահեղ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]