ծայրաստիճան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sɑjɾɑstiˈt͡ʃɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծայ•րաս•տի•ճան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ծայրահեղ աստիճանի, ծայրահեղորեն, չափազանց ◆ Նա իրեն պահում էր ծայրաստիճան հանգիստ։ (Նաիրի Զարյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե'ս չափազանց, ծայրահեղ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]