Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծան•ծա•ղա•միտ

Ստուգաբանություն

ոչ խորամիտ, մտավոր կարողությամբ թույլ, ծանծաղամիտ ◆ Թումանյանից ծանծաղամիտ դատախազների տհաս վճիռը և վրդովեցուցիչ է, և ծիծաղելի (ՑԽ)։ ◆ Ծանծաղամիտ քաղքենիներ (Շուրխաթ)։
խոր մտքեր` իմաստ` բովանդակություն չպարունակող ◆ Ծանծաղամիտ խոսք, դատողություն։

թեթևամիտ, թեթևսոլիկ, պակասամիտ, դատարկամիտ, տխմար, ծանծաղ (ժղ․), թեթև, թեթևախելք, դատարկ (փխբ․), (գվռ․)` տուտուց, ձանձաղ, մալեզեզուկ
ախորամիտ

Բաղադրյալ բառեր
ծանծաղամտորեն ծանծաղամտություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ поверхностный (ru) ‎(poverxnostnyj), легкомысленный (ru) ‎(lexkomyslennyj), неглубокий (ru) ‎(neglubokij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։