ծանծաղամիտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑnt͡sɑʁɑˈmit]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծան•ծա•ղա•միտ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- ոչ խորամիտ, մտավոր կարողությամբ թույլ, ծանծաղամիտ ◆ Թումանյանից ծանծաղամիտ դատախազների տհաս վճիռը և վրդովեցուցիչ է, և ծիծաղելի (ՑԽ)։ ◆ Ծանծաղամիտ քաղքենիներ (Շուրխաթ)։
- խոր մտքեր` իմաստ` բովանդակություն չպարունակող ◆ Ծանծաղամիտ խոսք, դատողություն։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- թեթևամիտ, թեթևսոլիկ, պակասամիտ, դատարկամիտ, տխմար, ծանծաղ (ժղ․), թեթև, թեթևախելք, դատարկ (փխբ․), (գվռ․)` տուտուց, ձանձաղ, մալեզեզուկ
- ախորամիտ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։