(փխբ․) որևէ բանով պատված՝ համակված՝ բռնված՝ տոզորված ◆Մեղքերով ծանրաբեռ ու անարդարություններով ծանրաբեռ այս հինավուրց հողի վրա մենք պիտի հաստատենք հավասարության արդար թագավորություն։Զարզանդ Դարյան
(փխբ․) շատ ծանրաբեռնող, տպավորություններով՝ իրադարձություններով և այլնով հոգնեցնող ◆Թվում է՝ նորից մի ծանրաբեռ շրջագայության անկարող եմ դիմանալ։Սիլվա Կապուտիկյան
առհասարակ՝ որևէ բան առատորեն ունեցող՝ կրող ◆Մազերով ծանրաբեռ գլուխ։◆Մրգերով ծանրաբեռ այգի։
(փխբ․) ներծծված, հագեցած, տոգորված ◆Օծանելիքի սուր հոտով ծանրաբեռ օդը կարծես խեղդում էր նրան։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
