ծանրաբեռն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡sɑnɾɑˈbɛrn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծան•րա•բե•ռ(ը)ն 

Ածական

1. ծանր բեռով բեռնավորված՝ բարձված ◆ Դաշտ ելեք իսկույն ձեր կառեթներով ծանրաբեռ: (Ալեքսանդր Պուշկին)
2. ծանր բեռ կազմող՝ հանդիսացող ◆ Ծանրաբեռ հակ՝ արկղ:
3. առատորեն լցված, լիուլի ◆ Ծանրաբեռ սեղան՝ մատուցարան: ◆ Գրքերով ծանրաբեռ պահարան:
4. առատ բերքով բեռնավորված ◆ Ծանրաբեռ դեղձենի:
5. (փխբ․) ծանր բեռ հանդիսացող, դժվարին ◆ Ծանրաբեռ հարկապահանջություն:
6. (փխբ․) մեծամեծ վաստակներ ունեցող, շատ վաստակներով բեռնավորված ◆ Իր ստեղծածով ծանրաբեռ արվեստագետ:
7. (փխբ․) որևէ բանով պատված՝ համակված՝ բռնված՝ տոզորված ◆ Մեղքերով ծանրաբեռ ու անարդարություններով ծանրաբեռ այս հինավուրց հողի վրա մենք պիտի հաստատենք հավասարության արդար թագավորություն: Զարզանդ Դարյան
8. (փխբ․) շատ ծանրաբեռնող, տպավորություններով՝ իրադարձություններով և այլնով հոգնեցնող ◆ Թվում է՝ նորից մի ծանրաբեռ շրջագայության անկարող եմ դիմանալ: Սիլվա Կապուտիկյան
9. առհասարակ՝ որևէ բան առատորեն ունեցող՝ կրող ◆ Մազերով ծանրաբեռ գլուխ: ◆ Մրգերով ծանրաբեռ այգի:
10. (փխբ․) ներծծված, հագեցած, տոգորված ◆ Օծանելիքի սուր հոտով ծանրաբեռ օդը կարծես խեղդում էր նրան:

Հոմանիշներ

1. ծանրաբեռ, ծանր, լիաբեռն, մեծաբեռ(ն), ծանրաբերձ, դժվարաբեռն (հնց․)
2. տե՛ս վաստակաշատ
3. տե՛ս ծանրակիր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։