Jump to content

ծառուտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծա•ռուտ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. ծառեր աճած՝ աճեցրած տեղ՝ վայր, անտառային առանձին ֆիտոցենոզ, ծառերի և թփերի համակեցության, որն իր գնահատման տարրերով (կազմով, ձևով, հասակով, բոնիտետով և այլն) միատարր է և տարբերվում է շրջապատից ◆ Հարուստների տներում էլ կարպետ ու խալի չի մնացել` կրվում են դեպի ձորը գտնված ծառուտը:
  2. տե՛ս ծառոտ
  3. (բսբ․) անտառում բնականորեն աճող ծառերի ամբողջությունը

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս ծառաստան
  2. տե՛ս ծառաշատ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։
  • Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։