ծարիրաքար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑɾiɾɑˈkʰɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծա•րի•րա•քար
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- քիմիական տարր. արծաթավուն փխրուն մետաղ. ծարրաքար
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- (քիմ․) ծարիր, ծարրաքար, ծարույր, հոնաքար, հունաքար, սուրմա, (հնց․)՝ աղպար, շուփա, անդիմոն, (գվռ․)՝ թութի, թուխդեղ, մրադեղ, այրած ծաղիկ, այրած պղինձ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։