Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծա•փա•հա•րել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ծափ տալ, եղանակի՝ նվագի հետ ծափ տալ պարելու համար
ծափ տալ ի նշան ողջույնի՝ ուրախության՝ոգեվորևության և այլն
(փխբ․) մեկի նակտմամբ խիստ դրական կերպով արտահայտվել՝ խոսել, փառաբանել, գովերգել
(փխբ․) (բնստ․) ծափի նման ձայն հանել, կարկաչել ◆ ջրվեժներն են մոլեգին գիշերցերեկ ծափահարում ԴԹ

ծափել, ծափողջունել, (արևմտհ․), ծափահարել, (հզվդ․) ծափ տալ, ծափ զարկել, ծափ զարնել, ծափ խփել, ծափին անել, ծափին տալ
տե՛ս մեծարել, փառաբանել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ applaud գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ рукоплескать (ru) ‎(rukopleskatʹ), аплодировать (ru) ‎(aplodirovatʹ), хлопать (ru) ‎(xlopatʹ), ударять (ru) ‎(udarjatʹ), бить в ладоши (ru) ‎(bitʹ v ladoši) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։