ծեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծեր

վանկեր՝ ծեր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *g՛ero-՝ *g՛er- «հասունանալ, ծերանալ» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն járant «ծեր, թույլ, ծերունի», հունարեն γέρων՝ «ծեր, ծերունի», ռուսերեն зреть «հասունանալ»։

Գոյական

  1. ծերության հասած, շատ տարիներ ապրած (մարդ, կենդանի)
  2. ծերունուն հատուկ, ծերունական ◆ Մկանուքները լարված էին և ծեր քայլերն ավելի վճռական։ Ստեփան Զորյան
  3. (փխբ․) բազմամյա ◆ Ծեր կաղնի։
  4. (փխբ․) անցած-գնացած, անցյալ, հեռավոր ◆ Օ՜, տքնություն դու դարերի ծեր: Եղիշե Չարենց
  5. (փխբ․) հին, վաղեմի, վաղնջական ◆ Ով քաղաքից էր հեռացել, նա թողել էր մշուշը ծեր: Եղիշե Չարենց
  6. (փխբ․) հնուց ի վեր գոյություն ունեցող, հավերժական ◆ Ծեր Մասիս։ ◆ Տանում էր ժամանակը ծեր դիակը իր նեխված տղի։ Եղիշե Չարենց
  7. (փխբ․) ծերունու պես թուլացած, անզոր, թույլ ◆ Այժմ ձմռան արևը ծեր՝ մեռած մայրս է։ Հովհաննես Շիրազ

Գոյական

  1. ծերունի
  2. պառավ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ծերունի, ծերուն, պառավ, զառամ, ծերուկ, զառամյալ, տարեց, տարիքոտ, ալևոր, տարևոր, (ժղ․)՝ ահել, ծեր-ալևոր, զառամի, (հնց․)՝ ծերավուրց, ծերոն, սաբա, բազմազառամ, (գվռ․)՝ քավթառ, պապ, կատաշ, կռակոռ
  2. (փխբ․) բազմամյա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]