ծերաբանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡sɛɾɑbɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծե•րա•բա•նութ•յուն 
տե՛ս հերոնտոլգիա, տե՛ս նաև ծերունաբուժություն

Ստուգաբանություն

հուն. gerontos` «ծերունի» + logos` «գիտություն»

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) բժշկակենսաբանության գիտաճյուղ, որն ուսումնասիրում է մարդու ծերացման կենսաբանական, սոցիալական և հոգեբանական ասպեկտները, պատճառները և դրանց դեմ պայքարելու միջոցները
2. օրգանիզնմների ծերացման պրոցեսների և ծերության հետ կապված պրոբլեմների ուսումնասիրությամբ զբաղվող գիտություն (գերօնտոլոգիա)
3. (սոցաշխ․) մարդու օնտոգենետիկ զարգացման եզրափակիչ փուլի, դրվածքների և որոշակի սոցիալ֊ժողովրդագրական շերտի` տարեց մարդկանց սոցիալ֊մշակութային կողմնորոշումների, ակնկալիքների ուսումնասիրության բնագավառ

Հոմանիշներ

1. ծերագիտություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ gerontology գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ геронтология (ru) ‎(gerontologija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
• Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։