Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծի•ծա•ղե•լի

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ծիծաղ շարժող, ծիծաղ առաջ բերող, ծիծաղաշարժ ◆ Փորձում ես պատմել նրան ծիծաղելի անեկդոտներ, նա երբեմն ժպտում է, բայց չի ծիծաղում։ (Րաֆֆի)
ծիծաղի առիթ տվող, ծաղրելու արժանի, ծաղրելի ◆ Ամեն ծիծաղելի բան էլ հակառակի նման հենց նրա հետ էր պատահում։ Հովհաննես Թումանյան
անհավանական, հավատ չներշնչող, ծիծաղ շարժելու չափ անիրական (փխբ․) ◆ Ծիծաղելի քաջագործություններ են պատմում որսորդի նման։ Թարգմ.

Բաղադրյալ բառեր
ծիծաղելիորեն ծիծաղելիություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ смешной (ru) ‎(smešnoj), курьёзный (ru) ‎(kurʹjóznyj), забавный (ru) ‎(zabavnyj), потешный (ru) ‎(potešnyj), смехотворный (ru) ‎(smexotvornyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։