ծիծղուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sit͡sˈʁun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծիծ•ղուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- նույնն է` ծիծաղուն ◆ Եվ ինչպես մտքին երբեմնի սիրասուն զավակները, երբ մանավանդ ջուրին պես ծիծղուն ու շնորհալի մանկուհիներ ըլլան անոնք։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Ծիծղուն մի աղջիկ կանգնած էր աղբյուրի մոտ։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ծիծաղասեր, զվարճասեր, խնդասեր, կատակասեր, ուրախասեր, ծիծաղկոտ, ծիծաղկտուն, ծիծաղկուն, ծիծաղուն
- ծիծաղադեմ, ծիծաղերես, ժպտադեմ, ժպտերես, խնդումերես, զվարթադեմ, զվարթերես, զվարճադեմ, ծիծաղաչ, ծիծաղաչյա, պայծառադեմ, պայծառերես, ուրախադեմ, ուրախերես, ծիծաղահայաց, ժպտահայաց, զվարճահայաց, ծիծաղագեղ, ծիծաղաշուրթ, ծիծաղազարդ, ծիծաղկոտ, ծիծաղուն, ծիծաղկտուն, խնդուն, ուրախ, զվարթ, շենշող, ծիծաղատես, ժպտատես, զվարճատեսիլ, զվարթատես, պայծառատես, ծիծաղատեսք, ժպտատեսիլ, զվարճատեսիլ, զվարթատեսիլ, պայծառատեսիլ, խնդուկ, խնդլիկ, խնդմնդան, խնդվտուն, դեմծիծաղ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։