ծիրանաքար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡siɾɑnɑˈkʰɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծի•րա•նա•քար
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- հրաբխային լեռնապար, որի մեջ առանձին խոշոր բյուրեղներ ընդհանուր զանգվածից տարբերվում են իրենց մեծությամբ և գույնով, պորֆյուր ◆ Որմնասյուներով բաժանված մասերում մեջընդմեջ շինված էին կամարազարդ խորշեր, որոնց… եզերքը զարդարած էր Ծիրանաքարի մանեկաձև գոտիներով։ (Մուրացան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- (հնք․) խայտակուճ, պորֆյուր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծիրանաքար(ը) | ծիրանաքարեր(ը) |
| Սեռ. | ծիրանաքարի | ծիրանաքարերի |
| Տր. | ծիրանաքարի(ն) | ծիրանաքարերի(ն) |
| Հայց. | ծիրանաքար(ը) | ծիրանաքարեր(ը) |
| Բաց. | ծիրանաքարից | ծիրանաքարերից |
| Գործ. | ծիրանաքարով | ծիրանաքարերով |
| Ներգ. | ծիրանաքարում | ծիրանաքարերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։