ծլունակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•լու•նակ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ծլելու հատկություն ունեցող, ծլելու ունակ (սերմի մասին) ◆  Ցանքից հետո երկար ժամանակ բան չէր ստացվում, սերմը ծլունակ չէր։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ծլուն, կպունակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]