ծխան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sχɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•խան
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- (գրք․) ծխնելույզ ◆ Հալոցների բարձր ծխաններից թուխ ամպերի նման դուրս էր հոսում թանձր մուխը։ (Րաֆֆի) ◆ Պետք է հառել ակնկալող հայացքով… քաղաքների հարաշարժ ամբոխին վերանբարձ ծխաններին։ (Վահան Տերյան) ◆ Թանկ ինչպես կյանք, և առավել թանկ, ինչպես ազատություն, սիրելի ես ծուխ ծխանի տանն իմ հայրենի։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- ծխարձակ սարք, որ օգտագործում են մեղվաբույծերը՝ փեթակները բացելիս ◆ Մեղուներին խնամելիս և բուժելիս մեղվաբույծը պետք է գլխին հագնի պաշտպանական ցանց և գործածի ծխան։ (Դասագիրք)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ծխահան, ծխաքաշ, ծխաքարշ, ծխանցք, ծխան, ծխահանք, ծխուղի, բուխարիկ, կրակատուն, (գվռ․)՝ ծխհան, մուխքաշ, մխհանք, ծխերդիք, ծխերդիս, գուշ, փողրակ
- տե՛ս ծխատար
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ծխանի ծուխ - ծխնելույզից ելնող ծուխ (գործածվում է որպես օջախի շենության խորհրդանիշ)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։