ծխաքարշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sχɑˈkʰɑɾʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•խա•քարշ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- (տեխ․) կաթսայի բովից այրման արտազատուկները (ծուխ, գազեր և այլն) քշող և արտամղող օդափոփիչ ◆ Նա դիմում էր դատարանի ծառային, որ հորաժությամբ առաջարկում էր միկիթիմ յուր ծխաքարշի ու մածորկայի քսակը։ (Մ)
- ծխամորճի փողը ◆ Վորջին խոսքերը ասելուց նա հանեց ծխախոտը փատատեց թղթի մեջ, հարեց ծխաքարշի վրա և տխուր նստած ծխում էր։ (Բաբ)
- գլգլյակի խողովակը ◆ Նարգիլեյի օձապտույտ ծխաքարշը թույլ կերպով ծխում էր նրա բերանում։ (Ր)
- տե՛ս ծխամորճ
- տե՛ս ծխափող
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- (տեխ․) ծխաքաշ
- ծխափայտ, ծխաքարշ
- տե՛ս ծխամորճ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։