Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•խա•քարշ

Ստուգաբանություն

(տեխ․) կաթսայի բովից այրման արտազատուկները (ծուխ, գազեր և այլն) քշող և արտամղող օդափոփիչ ◆ Նա դիմում էր դատարանի ծառային, որ հորաժությամբ առաջարկում էր միկիթիմ յուր ծխաքարշի ու մածորկայի քսակը։ (Մ)
ծխամորճի փողը ◆ Վորջին խոսքերը ասելուց նա հանեց ծխախոտը փատատեց թղթի մեջ, հարեց ծխաքարշի վրա և տխուր նստած ծխում էր։ (Բաբ)
գլգլյակի խողովակը ◆ Նարգիլեյի օձապտույտ ծխաքարշը թույլ կերպով ծխում էր նրա բերանում։ (Ր)
տե՛ս ծխամորճ
տե՛ս ծխափող

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ трубка (ru) ‎(trubka), чубук (ru) ‎(čubuk) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։