ծխելիք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sχɛˈlikʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•խե•լիք
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- ծխելու նյութ ◆ Երկու կողմերի միջև կազմած դաշնագիրը արտոնում էր անգլիացոց շահագործել երկրի ծխելիքի արդյունաբերությունը։ (Փ)
- մասնավորապես՝ ծխախոտ ◆ Այսպիսով, Միկիթը ոչ միայն օրվա մեջ յուր ծխելիք ծխախոտն էր հոգում, այլև կյուրակի ու տոն օրերի համար պաշար էր պատրաստոըմ։ (Մ)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- (բսբ․) ծխախոտ, ծխենի, ծխատունկ
- (ժղ․) թութուն, թամբաքի, թամբաքու
- տե՛ս ծխախոտատերև
- տե՛ս գլանակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծխելիք(ը) | ծխելիքներ(ը) |
| Սեռ. | ծխելիքի | ծխելիքների |
| Տր. | ծխելիքի(ն) | ծխելիքների(ն) |
| Հայց. | ծխելիք(ը) | ծխելիքներ(ը) |
| Բաց. | ծխելիքից | ծխելիքներից |
| Գործ. | ծխելիքով | ծխելիքներով |
| Ներգ. | ծխելիքում | ծխելիքներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։