Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•ծակ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ռետինե սնամեջ ծծապտուկի նման իր, որ տալիս են երեխային ծծելու (իբրև զբաղմունքի առարկա)
նույնանման հարմարանք, որով երեխաներին և նորածին կենդանիներին կաթ են ծծեցնում ◆ Երբ նորածին երեխան անընդհատ լաց է լինում, ակամայից ցանկանում ես ծծակի օգհությամբ լռեցնել նրան։ (Մամուլ) ◆ Քնեցնելու ժամանակ չպետք է երեխային կեղծ ծծակ տալ։ (Մամուլ)
ծխամորճի, նարդիլեի և այլն այն մասը, որ բերանին են դնում և ծուխը դեպի ներս քաշում ◆ Նա անփույթ թիկնել էր ոսկեկար բարձին ու ղեյլանի ծծակը խեղդել շրթունքների մեջ։ Սերո Խանզադյան
տե՛ս նշագեղձ
տե՛ս նշաբորբ
(բժշկ․) նույնն է՝ կաթնուկ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ feeder գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ соска (ru) ‎(soska), мундштук (ru) ‎(mundštuk), ангина (ru) ‎(angina) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։