Jump to content

ծուլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծուլ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. միայն արտահայտությունների մեջ

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. ծուլ լինել - տեղից հանկարծ վեր ցատկել
  2. դեպի վեր ձգվել (ծխի՝ բոցի ևն մասին)
  3. միանգամից տեղից պոկվել
  4. ուժգնորեն տրոփել
  5. ցնցվել
  6. տե՛ս Ճմլկոտալ

ծուլ ելնել - տեղից հանկարծ վեր ցատկել

  1. դեպի վեր ձգվել (ծխի՝ բոցի ևն մասին)
  2. միանգամից տեղից պոկվել
  3. ուժգնորեն տրոփել
  4. ցնցվել
  5. տե՛ս Ճմլկոտալ

ծուլ լինել - տեղից հանկարծ վեր ցատկել

  1. դեպի վեր ձգվել (ծխի՝ բոցի ևն մասին)
  2. միանգամից տեղից պոկվել
  3. ուժգնորեն տրոփել
  4. ցնցվել
  5. տե՛ս Ճմլկոտալ
  6. ծուլ անել - տեղից հանկարծ վեր ցատկել
  7. դեպի վեր ձգվել (ծխի՝ բոցի ևն մասին)
  8. միանգամից տեղից պոկվել
  9. ուժգնորեն տրոփել
  10. ցնցվել
  11. տե՛ս Ճմլկոտալ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  • ◆ Բայց հազիվ նստած, ծուլ է լինում խայթվածի պես։ Ստեփան Զորյան
  • ◆ ԽԵղկատակը… հանկարծ ծուլ եղավ, ցատկեց մի կանգուն վեր ու ճչաց։ Ստեփան Զորյան
  • ◆ Քույր՝ Զարոն, նախ ուրախ ճիչով նետվեց պատշգամբ, ծուլ լինելով՝ ժպտաց։ Ստեփան Զորյան
  • ◆ Կերոններում բոցը ծուլ էր լինում, լուսավորում թրջված ու ցեխոտված մարդկանց։ (Ակսել Բակունց)
  • ◆ Ծուլ են լինում, հասնում իրար… բարձրանում են, իջնում են վար օդանավերն երկնքում։ Սրմ.
  • ◆ Ծուլ ելավ աղջկա առանց այն էլ տագնապներով լի անհանգիստ սիրտը։ (Բոգդան Վերդյան)
  • ◆ Ղափանցոց Կարոն մի նոր ձի է առել, որ աստղերին հետ ծուլ-ծուլ է լինում։ (Պերճ Պռոշյան)
  • ◆ Ձեռքը ծուլ անելով երեսը շուռ է տալիս, խռովում։ Հովհաննես Թումանյան
  • ◆ Թիթեղյա վառարանից ծուխը բարակ ելնում էր, հալվում ցուրտ օդի մեջ ։ (Ակսել Բակունց)
  • ◆ Պահարանի նման մի խորության մեջ վառվում էր կանթեղը, որի ծուռ կտրված պատրույգից առաջացած ծուխը սևացել էր ապակիի ամբողջ կեսը ։ (Մուրացան)
  • ◆ Երկու հարյուր հազար ծուխ կա մեր աշխարհում ։ Սերո Խանզադյան
  • ◆ Ղարաբաղի նահանգում կլինի մոտավորապես հարյուր հազար երդ՝ծուխ ։ (Լեո)
  • ◆ Այն ժամանակ կարմրաքարն ուներ 19 ծուխ, որոնցից հարկատու չէին միայն 3 ծուխ ։ (Ակսել Բակունց)
  • ◆ Հարուստները իր ծուխներն էին․ կարծես ջոջերու տաներեցությունը մենաշնորհի վերածված ըլլար ։ «Երևանյան օրեր»
  • ◆ Որպես քահանա նա հրաժարվեցավ ծուխից ։ (Րաֆֆի)
  • ◆ նա հիշեց միայն իր ապառիկները, որ պիտի ստանար իր ծուխից, իսկ այժմ չկար ։ (Րաֆֆի)
  • ◆ Ժառանգ ունես՝ասել է դու կաս, կապրես , քեղ մահ չկա, ծուխդ կա աշխարքի վրա ։ (Ավետիք Իսահակյան)
  • ◆ Ծուխ է և ունայնություն աշխարհը, Սաադի ։ (Ակսել Բակունց)
  • ◆ Վերջին աղքատի օջախի մեջը ծխում էր ծուխը մինչև տարվան վերջը ։ (Րաֆֆի)
  • ◆ Ձին այնքան էր քշել, եր քթից թոնրի նման ծուխ էր դուրս գալոիս։

Աղբյուրներ

[խմբագրել]