Jump to content

ծույլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

«ծույլ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծոյլ

վանկեր՝ ծույլ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. աշխատել՝ գործ անել չսիրող, գործից փախչող
  2. շարժումների՝ գործի մեջ դժվարաշարժ, դժկամությամբ որևէ բան անող
  3. դանդաղաշարժ, դանդաղընթաց
  4. ծուլությամբ կատարվող՝ տեղի ունեցող
  5. ծուլություն արտահայտող
  6. (փխբ․) անգործության մատնված, չգործող, չբանող ◆ Ծույլ ուղեղ։
  7. (փխբ․) ծուլության տրամադրող, ծուլություն առաջացնող ◆ Ծույլ շոգ՝ տապ։
  8. (փխբ․) ծույլ, աղոտ կերպով դրսևորվող ◆ Կրակի ծույլ բոցերը հազիվ Էին լուսավորում ավերակի մի անկյունը։

Ածական

  1. աշխատել՝ գործ անել չսիրող, գործից փախչող
  2. շարժումների՝ գործի մեջ դժվարաշարժ, դժկամությամբ որևէ բան անող
  3. դանդաղաշարժ, դանդաղընթաց
  4. ծուլությամբ կատարվող՝ տեղի ունեցող
  5. ծուլություն արտահայտող
  6. (փխբ․) անգործության մատնված, չգործող, չբանող ◆ Ծույլ ուղեղ։
  7. (փխբ․) ծուլության տրամադրող, ծուլություն առաջացնող ◆ Ծույլ շոգ՝ տապ։
  8. (փխբ․) ծույլ, աղոտ կերպով դրսևորվող ◆ Կրակի ծույլ բոցերը հազիվ Էին լուսավորում ավերակի մի անկյունը։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. անաշխատասեր, անժրաջան, անեռանդ, անփութեռանդ, անկար, անկյալ, գործավախ, գործատյաց, դատարկասեր, դատարկակյաց, ալարկոտ, (ժղ․)` լոդր, թամբալ, (հնց․)` պղերգ, լորտ, (գվռ․)՝ դապառ, գոդի, լավանդ, նստկան, տռալ, տռպել
  2. տե'ս ադամի եզ, հույլ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

◆ Էս կնիկը մի աղջիկ է ունենում` անունը Հուռի։ Մի ծույլ անշնորհք աղջիկ։ Հովհաննես Թումանյան
◆ Մեր ծույլերին ջարդել ենք մենք, Ուրիշի ծույլի՞ բերենք պահենք։ Հովհաննես Թումանյան
◆ Իսկ այդ ժողովուրդը ծույլ չէ․ նա անդադար աշխատում է։ (Րաֆֆի)
◆ Քաղցը մշտական ընկերն է ծույլերի։
◆ Խոստովանում եմ, որ այդ դեպքում ես սաստիկ ծույլ գտնվեցա։ (Րաֆֆի)
◆ Դե՜հ, քաշեցեք, սիրուն եզնե՜ր, առաջ տարեք արորը, թող չասեն մեր դրացիք ծույլ են Հասոյի եզները։ (Րաֆֆի)
◆ Խույլ քայլվածքով առաջ էր գնում, հազիվ էր փոխոում խույլ քայլերը։
◆ Ու ծույլ ձեռքով տրտնջալով բաց է անում լուսամուտ ։ Հովհաննես Թումանյան
◆ Գոմեշները ծնոտի ծույլ ու դանդաղ շարժումով կորոճային՝ ձգելով նույնքան ծույլ ու անվրդով նայվածք մը։ Ռուբեն Զարդարյան
◆ Ծույլ նազանքով, իրիկնային արևի տակ անփույթ փռված՝ պսպղում էր քաղաքը հին՝ Հազարերանգ մի զանգված։ Եղիշե Չարենց
◆ Եվ երազում էր նա անընդհատ ուղեղով իր ծույլ ու թթացող։ Եղիշե Չարենց
◆ Գիժ մոծակի համար եմ ես ամբար շինել, պաշար կիտել, որ ամառը ծույլ պտտի, ձմեռը գա նստի ուտի՞: Հովհաննես Թումանյան
◆ Երբ կուշտ է ու գոհ բազմոցին վրա փռված օրն ամբողջ ծույլ ծույլ քնանա։

Աղբյուրներ

[խմբագրել]