ծվալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡svɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•վալ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բայ
- նույնն է՝ ծվվալ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս ծղրտալ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
◆ Ափսո՜ս, ափսո՜ս, ծվաց ծիտը, Ծվաց, ծվաց, իրեն զարկեց։ Հովհաննես Թումանյան
◆ Մարիամի մազերից այնպես սաստիկ ձիգ տվավ, որ խեղճ աղջիկը ճվաց։ (Րաֆֆի)
◆ Հայերի աստղը ծվաց։ (Պերճ Պռոշյան)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։