ծփալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡spʰɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•փալ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- ալիքներ առաջ բերող տատանումների մեջ լինել, ալեկոծվել, ալիքներով ծածանվել, ալիք-ալիք շարժվել (ջրի մասին)
- թեթևակիորեն տատանվել՝ երեալ (բույսերի մասին)
- ծածանվել, փողփողալ ◆ Դրոշները ծփացին արնավառ։ Եղիշե Չարենց
- հոծ բազմությամբ շարժվել՝ խռնրվել՝ խլրտալ ◆ Գառներ ու հորթեր լեռնալանջերին խայտում են, ծփում: Պարույր Սևակ
- տարուբերվել, տատանվել (ծամերի՝ գիսակների մասին) ◆ Քո վարսերի ծփալը արժե հազար ու մեկ գանձ։ Սարմեն
- այս ու այն կողմ ընկնել, տատանվել, տարուբերվել ◆ Ու նավակը սլանում էր -ճեղքում ջրերը և ծփում ալիքների վրա։ (Վահրամ Փափազյան)
- թրթռալ, վերուվար անել, արագորեն բարձրանալ-իջնել ◆ Ծփում էր կուրծքը աղջկա, ծփում Էր դողով անծանոթ։
- (փխբ․) վետվետել, ցոլցլալ ◆ Ծփում են արևի շողերը լճի վճիտ հայելու մեջ։
- (փխբ․) բուռն զգացմունքով տոգորվել, բուռն հուզմունք ապրել ◆ Ծփում է ծովն ալեծածան, Ծփում է սիրտը տղի։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) եռալ, հորդել, բուռն կերպով արտահայտվել՝ երևան գալ՝ դրսևորվել ◆ Նրա մեջ ծփում էր կյանքը վայելելու ծարավը։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ալեկոծվել, վետվետալ, ճղփալ, խորշումել, լփլփալ, ծուփ տալ, ալիք տալ
- երերալ, տարուբերվել, ծփծփալ (գվռ․), բալխալել, հրընկտալ,
- ծածանվել փողփողալ
- խլրտալ, վխտալ
- տե՛ս տատանվել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։