ծփանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•փանք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ալիքավոր տատանում` շարժում
  2. երերում, տարուբերում, տատանում
  3. ծածանում, փողփողում
  4. թևաբախում, թևերի տատանում` թափահարում
  5. (երկրբ․) ավազաների, հազվադեպ՝ կավային ապարներ մակերեսում բարդ ճյուղավորված թմբիկների շարքեր, որոնք առաջանում են շարժուն միջավայրի (ջրի, քամու և այլն) ազդեցության հետևանքով
  6. (փխբ․) խռնում, խլրտում, զեռում
  7. (փխբ․) շարժում, եռուզեռ ◆ Մենակ եմ վայելում… այս կյանքն ու ծփանքն լուսավետ։ Համո Սահյան
  8. (փխբ․) փոփոխություն, վայրիվերում◆ Քաղաքական կյանքի ծփանք
  9. (փխբ․) վետվետանք, վետվետում◆ Սիրում եմ դաշտերում արևի ծփանքը։ «Գրական թերթ»
  10. (փխբ․) բուռն հուզմունք` ապրում ◆ Կհիշեմ մտքի ծփանքս իմ հազար։
  11. (փխբ․) թրթիռ, բաբախում ◆ Սգում էի մատաղ կրքի ծփանքը։
  12. (փխբ․) երկրի մակերևույթի ալիքավորություն ◆ Հարթավայրը թեթև ծփանքով վերածվում էր թեքության։ (Սովետական Հայաստան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ծփյուն, ծփում, ճողփյուն, ալեկոծություն, ափակոծություն, ալեբախություն, վետվետանք, վետվետյուն, (հնց․) ծուփ, ծուփք
  2. երերանք, երերում, տարուբերում, տատանում
  3. ծածանում, փողփողում, փողփողանք, ծփմունք
  4. թևաբախում, թևաբախություն
  5. (փխբ․) խլրտում, զեռում, խնում
  6. տե՛ս ալիքավորություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

ծփանք1[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լատ․ undatus` «ալիքավոր, շողշողուն, երփներանգ»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) մարմնի խոռոչների հեղուկի ալիքաձև շարժումը մատներով շոշափելու պարագայում։ Օրգանի խոռոչի պատին հարվածելիս հակադիր կողմում շոշափվող ալիք։ Կարող է նկատվել ջրգողության (տե՛ս ջրգողություն) բորբոքային տարբեր հիվանդությունների պարագայում։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։