կազդուրիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կազ•դու•րիչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. կազդուրելու հատկություն ունեցող, կազդուրող, ապաքինող ◆ Օդը տոգորված էր կազդուրիչ խոնավությամբ։ (Րաֆֆի)
  2. զորացուցիչ (փխբ․)
  3. քաջալերիչ (փխբ․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կազդուրեցուցիչ, կազդուրական, ապաքինիչ, դարմանիչ, առողջացուցիչ, բուժիչ, ամոքիչ
  2. տե՛ս զորացուցիչ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]