կազմալուծում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կազ•մա•լու•ծում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լատ. destructio` «կործանում, քանդում»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) որևէ օրգանի կամ հյուսվածքի բնականոն կառուցվածքի ձևախախտում
  2. (մռկ․) միավորմանը հակառակ գործընթաց, որը նշանակում է կազմակերպության փլուզում

Գոյական

  1. կազմալուծելը, կազմալուծվելը ◆ Հին կարգերի կազմալուծմանը մեծ զարկ են տվել հետզհետե աճող տնտեսական հարաբերությունները։ Հարություն Սուրխաթյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կազմալուծություն, քայքայում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։