կաթիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

«կաթիլ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•թիլ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բուն Հնդեվրոպական ծագում, համամատեք <լատ. gutta-կաթիլ

Գոյական

  1. հեղուկի փոքրագույն մասը, որ կլորավուն ձև է ընդունել, կայլակ, շիթ ◆ Երբեմն ծառերից վայր էին ընկնում անձրևաջրի կաթիլները: (Ակսել Բակունց)
  2. (փխբ․) որևէ բանի ամենանվազագույն մասնիկը՝ չափը ◆ Ամոթի մի կաթիլ անգամ չմնաց մեր երեսին, - ասաց նստողներից մեկը։ (Րաֆֆի) ◆ Կանցնենք մենք էլ այս աշխարհում, ինչպես ծովում ջրի կաթիլ: Եղիշե Չարենց
  3. (փխբ․) սակավ, քիչ ◆ Իսկ ես գիշերն ամբողջ իմ գլուխը այրվող` դրել այրվող բարձին. Ու չեմ կարողացել մի կաթիլ իսկ քնել։ Վահագն Դավթյան
  4. (բժշկ․) հիվանդին տրվող հեղուկ դեղի քանակություն ◆ Անիծված հորերիս փորերը չորացել են, կաթիլ-կաթիլ են նավթ տալիս։ (Շիրվանզադե) ◆ Ծաղրեց ինձ անիրավն ու կաթիլ ջուր դառավ, խառնվեց Սևանա ծովի հետ
  5. (ճրտրպ․) (շին․) դորիական սյունակարգում զարդաքանդակի տիպ
  6. (դղբն․) հեղուկ դեղաձև և հեղուկ դեղաձևի դեղաչափ (ականջակաթիլներ, քթակաթիլներ և այլն)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կաթ, կայլակ, պուտ, շիթ, կաթլանք (գվռ․), կլիկ,
  2. ծլուլ (ժղ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. մի կաթիլ ջուր դառնալ - անհայտանալ, անէանալ, աչքին այլևս չերևալ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
  • Է․Ս․Գաբրիելյան, Ա․Վ․Սեդրակյան, Դեղաբանական ու դեղագիտական տերմինների ռուսերեն-հայերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 2010 — 116 էջ։