կաթվածահար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑtʰvɑt͡sɑˈhɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կաթուածահար
վանկեր՝ կաթ•վա•ծա•հար
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- կաթված ստացած, կաթվածով հիվանդացած մարդ ◆ Հայր մի՝ կաթվածահար՝ ոչ այնչափ ամաց բեռեն ճնշված, որքան բախտիս հալածանքեն։ Տյուսաբ
- գործելու՝ զարգանալու՝ դիմադրելու և այլ կարողություններից զրկված, անկման՝ թուլության՝ անզորության վիճակի մեջ ընկած
Բայ
- կաթվածահար անել, կաթվածահարել ◆ Ապագա աղետների սոսկումը կաթվածահար արավ նրան, և նա գիշերը մեռավ։ Վրթանես Փափազյան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- անդամալույծ, կաթվածոտ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։