կալվածագիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑlvɑt͡sɑˈɡiɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կալուածագիր

վանկեր՝ կալ•վա•ծա•գիր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. կալվածքի սեփականությունը հաստատող գրություն, փաստաթուղթ ◆ Տաճկաց կառավարությունը անմշակ հողերը մի որոշյալ գնով ժողովրդի վրա ծախում է կամ ավելի ճիշտ կլիներ ասել, կապալով է տալիս, և յուր կողմից կալվածագիր է տալիս։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կալվածաթուղթ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]