Jump to content

կախագլուխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•խա•գ(ը)•լուխ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. գլուխը կախ, սուսուփուս, լուռ, իր գործն իմացող ◆ Նա կախագլուխ բնավորությամբ ձեռք գցեց և կալվածք, և իշխանություն։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս լռակյաց, լուռ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]